O‘zbekiston Respublikasining 2015-yil 20-avgustdagi “O‘zbekiston Respublikasining ayrim qonun hujjatlariga xususiy mulkni, tadbirkorlik subyektlarini ishonchli himoya qilishni yanada kuchaytirishga, ularni jadal rivojlantirish yo‘lidagi to‘siqlarni bartaraf etishga qaratilgan o‘zgartish va qo‘shimchalar kiritish to‘g‘risida”gi Qonuni qabul qilinganligi munosabati bilan “Sudlar to‘g‘risida”gi O‘zbekiston Respublikasi Qonunining 47-moddasiga asosan O‘zbekiston Respublikasi Oliy xo‘jalik sudi Plenumi qaror qiladi:
I. O‘zbekiston Respublikasi Oliy xo‘jalik sudi Plenumining “O‘zbekiston Respublikasining “Xo‘jalik yurituvchi subyektlar faoliyatining shartnomaviy-huquqiy bazasi to‘g‘risida”gi Qonunini xo‘jalik sudlari amaliyotida qo‘llashning ayrim masalalari haqida” 2002-yil 4-martdagi 103-sonli qarorining 9-bandi quyidagi tahrirda bayon etilsin:
“9. Qonun 21-moddasining ikkinchi qismiga ko‘ra taraflar xo‘jalik shartnomalarini tuzish uchun xo‘jalik yurituvchi subyektlar yuridik xizmatining yoki jalb etilgan advokatlarning yozma xulosasini olishga haqli”.
II. O‘zbekiston Respublikasi Oliy xo‘jalik sudi Plenumining “Kassatsiya instansiyasida ishlarni ko‘rishda O‘zbekiston Respublikasi Xo‘jalik protsessual kodeksining qo‘llanilishi to‘g‘risida” 2005-yil 23-dekabrdagi 136-sonli qaroriga quyidagi o‘zgartish va qo‘shimchalar kiritilsin:
“Agar kassatsiya instansiyasi sudi ish holatlari taqdim etilgan dalillarni har tomonlama, to‘liq va xolisona o‘rganish asosida aniqlanganligini, ammo sudning xulosalari bu holatlarga mos emasligini, shuningdek ishni birinchi va apellatsiya instansiyasi sudlarida ko‘rishda ishning holatlari to‘liq aniqlanmaganligini va shu munosabat bilan hal qiluv qarori, qaror yetarlicha asoslanmaganligini aniqlasa, kassatsiya instansiyasi sudi hal qiluv qarorini, qarorni bekor qiladi hamda yangi qaror qabul qiladi”;
“15.1. Kassatsiya instansiyasi sudi XPK 188-moddasining uchinchi qismida nazarda tutilgan asoslar mavjud bo‘lgan hollardagina hal qiluv qarori (qaror)ni bekor qilish hamda ishni yangidan ko‘rish uchun birinchi yoki apellatsiya instansiyasi sudiga yuborishga haqli.
Sudlar e’tiborga olishlari kerakki, mazkur modda uchinchi qismining 9-bandida nazarda tutilgan arz qilingan talab bo‘yicha qarorning qabul qilinmaganligiga da’voning asosi yoki predmetini o‘zgartirish, da’vo talablarining miqdorini ko‘paytirish yoki kamaytirish to‘g‘risidagi arizalarda, qarshi da’vo arizada ko‘rsatilgan talablar bo‘yicha hal qiluv qarori va (yoki) qarorning qabul qilinmaganligi ham kiradi.
XPK 188-moddasining uchinchi qismida nazarda tutilgan asoslarning ro‘yxati tugal hisoblanadi va uning kengaytirilgan tarzda talqin qilinishiga yo‘l qo‘yilmaydi”;
“15.2. Kassatsiya instansiyasi sudi da’vo arizasini (arizani) qabul qilishni rad etish, da’vo arizasini qaytarish, ish yuritishni to‘xtatib turish, ish yuritishni tugatish, da’voni ko‘rmasdan qoldirish to‘g‘risidagi ajrim (qaror)ni bekor qilgan taqdirda, XPK 172-moddasining uchinchi qismiga mos holda ish ajrim va (yoki) qaror bekor qilingan sud instansiyasiga ko‘rish uchun o‘tkaziladi”;
“16.1. Moddiy hamda protsessual huquq normalarining noto‘g‘ri qo‘llanilishi (XPK 188-moddasining uchinchi qismida nazarda tutilgan asoslar bundan mustasno) kassatsiya instansiyasi sudi tomonidan birinchi instansiya sudining hal qiluv qarorini yoki apellatsiya instansiyasi sudining qarorini o‘zgartirish yoxud bekor qilish hamda yangi qaror qabul qilish, ish yuritishni tugatish yoki da’voni ko‘rmasdan qoldirish uchun asos bo‘ladi.
III. O‘zbekiston Respublikasi Oliy xo‘jalik sudi Plenumining “Birinchi instansiya sudida ishlarni ko‘rishda O‘zbekiston Respublikasi Xo‘jalik protsessual kodeksining qo‘llanilishi to‘g‘risida” 2007-yil 15-iyundagi 162-sonli qaroriga quyidagi o‘zgartish va qo‘shimchalar kiritilsin:
“Xo‘jalik sudiga korporativ nizolar bo‘yicha ishlar ham taalluqlidir. Bunday ishlar nizo vujudga kelgan huquqiy munosabatlar ishtirokchisi tashkilot yoki jismoniy shaxs bo‘lishidan qat’i nazar, faqat xo‘jalik sudi tomonidan ko‘rib chiqiladi. Bundan mehnatga oid nizolar, shuningdek xo‘jalik jamiyatlari va shirkatlarining ustav fondidagi (ustav kapitalidagi) aksiyalarni, ulushlarni, kooperativlar a’zolarining paylarini o‘z ichiga oluvchi meros mol-mulkni yoki er-xotinning umumiy mol-mulkini bo‘lish bilan bog‘liq holda yuzaga keladigan nizolar mustasno”;
“Sudlar inobatga olishlari lozimki, XPKning 15519-moddasida ko‘rsatilgan korporativ nizolarning ro‘yxati tugal hisoblanmaydi. Shuning uchun nizoning ushbu moddada ko‘rsatilmaganligini asos qilib, da’vo arizasini qabul qilishni rad etishga yoki ish yuritishni tugatishga yo‘l qo‘yilmaydi”;
“XPK 31-moddasining uchinchi qismiga muvofiq korporativ nizolar bo‘yicha da’volar yuridik shaxs joylashgan joyda taqdim etiladi. Bunda shuni e’tiborga olish lozimki, ushbu qoidada ko‘rsatilgan yuridik shaxs deganda, nizo aynan qaysi yuridik shaxsning faoliyati yuzasidan kelib chiqqan bo‘lsa, shu yuridik shaxs tushuniladi”;
“Sudlar inobatga olishlari lozimki, agar tadbirkorlik subyekti tomonidan berilgan da’vo arizasida davlat organi, fuqarolarning o‘zini o‘zi boshqarish organi tomonidan noqonuniy hujjat qabul qilinganligi yoxud ularning mansabdor shaxslari tomonidan g‘ayriqonuniy harakatlar (harakatsizlik) sodir etilganligi natijasida yetkazilgan zararni undirish talabi qo‘yilgan bo‘lib, da’vogar da’voni ta’minlash to‘g‘risidagi ariza bilan murojaat qilgan bo‘lsa, sud ushbu da’voni ta’minlash choralarini ko‘rishi shart.
Bunday ariza bilan tadbirkorlik subyekti manfaatida da’vo kiritgan vakolatli organlar murojaat qilganda ham sud da’voni ta’minlash choralarini ko‘rishi shart.
Tadbirkorlik subyekti hisoblanmagan boshqa shaxslar tomonidan taqdim etilgan bunday arizalar umumiy tartibda ko‘rib chiqiladi”;
“XPK 125-moddasining uchinchi qismida nazarda tutilgan ishni ko‘rib chiqish muddatini uzaytirish haqidagi qoida o‘n besh kundan ortiq bo‘lmagan muddatda ko‘rilishi lozim bo‘lgan ishlarga ham tatbiq etiladi”.
IV. O‘zbekiston Respublikasi Oliy xo‘jalik sudi Plenumining “Xo‘jalik sudlari tomonidan davlat boji to‘g‘risidagi qonun hujjatlarini qo‘llashning ayrim masalalari haqida” 2008-yil 18-apreldagi 180-sonli qaroriga quyidagi o‘zgartish va qo‘shimchalar kiritilsin:
“26.3. SK 330-moddasining 30-bandiga muvofiq mulkdorlar xususiy mulk huquqini amalga oshirish bilan bog‘liq bo‘lgan huquqlari va qonuniy manfaatlari buzilganligi to‘g‘risida davlat organlari va boshqa organlarning, fuqarolar o‘zini o‘zi boshqarish organlarining qarorlari, ular mansabdor shaxslarining harakatlari (harakatsizligi) ustidan sudga shikoyat qilish haqidagi ishlar yuzasidan davlat bojidan ozod qilinadi.
Sudlar e’tiborga olishlari kerakki, ushbu imtiyoz faqat mulkdorlarning mol-mulkka egalik qilish, undan foydalanish va uni tasarruf etish huquqini buzadigan davlat organlari va boshqa organlar, fuqarolar o‘zini o‘zi boshqarish organlarining qarorlari hamda ular mansabdor shaxslarining harakatlari (harakatsizligi) ustidan sudga berilgan da’vo arizalari bo‘yicha qo‘llaniladi. Bunda mulkdor da’voni qanoatlantirish rad etilganda ham davlat bojini to‘lashdan ozod qilinadi. Da’vo qanoatlantirilganda davlat boji SK 337-moddasining o‘ninchi qismiga ko‘ra javobgardan (agar u davlat bojini to‘lashdan ozod etilmagan bo‘lsa) davlat daromadiga undiriladi”;
“26.4. Sudlarning e’tibori SK 330-moddasining 31-bandiga ko‘ra huquqiy ta’sir choralarini qo‘llash to‘g‘risidagi ishlar bo‘yicha arizachi va javobgar davlat bojini to‘lashdan ozod qilinganligiga qaratilsin. Sud hujjatlari ustidan apellatsiya va kassatsiya shikoyatlari bilan murojaat qilinganda ham ularga nisbatan ushbu imtiyoz tatbiq etiladi”;
3) 28-bandning birinchi jumlasidagi “, shuningdek xususiylashtirish, monopoliyadan chiqarish va raqobatni rivojlantirish organlari” degan so‘zlar chiqarib tashlansin.
V. O‘zbekiston Respublikasi Oliy xo‘jalik sudi Plenumining “Xo‘jalik sudlari tomonidan bojxona haqidagi qonun hujjatlarini qo‘llashning ayrim masalalari to‘g‘risida” 2009-yil 24-apreldagi 197-sonli qarori quyidagi mazmundagi 19.1-band bilan to‘ldirilsin:
“19.1. “Davlat bojxona xizmati to‘g‘risida”gi O‘zbekiston Respublikasi Qonuni 7-moddasi beshinchi qismining uchinchi xatboshisiga ko‘ra bojxona haqidagi qonun hujjatlariga rioya etilishini ta’minlash maqsadida banklar va boshqa moliya-kredit tashkilotlari kechiktirib yoki bo‘lib-bo‘lib to‘lash imkoniyati berilgan, o‘z muddatida to‘lanmagan bojxona to‘lovlari va bunday to‘lovlarni to‘lash muddati o‘tkazib yuborilganligi uchun penya summalarini xo‘jalik yurituvchi subyektlardan so‘zsiz tartibda undirib olish to‘g‘risidagi bojxona organlarining farmoyishlarini (inkasso topshiriqlarini) bajaradilar.
Shu munosabat bilan sudlar bojxona organlarining inkasso topshiriqnomalarini ijro etilishi mumkin emas deb topish to‘g‘risidagi da’vo arizalarini ko‘rayotganda mazkur inkasso topshiriqnomalari haqiqatdan ham “Davlat bojxona xizmati to‘g‘risida”gi O‘zbekiston Respublikasi Qonuni 7-moddasi beshinchi qismining uchinchi xatboshisida nazarda tutilgan summalarni undirish maqsadida qo‘yilganligini aniqlashlari kerak”.
VI. O‘zbekiston Respublikasi Oliy xo‘jalik sudi Plenumining “Xo‘jalik sudlari tomonidan O‘zbekiston Respublikasi Soliq kodeksi umumiy qismini qo‘llashning ayrim masalalari haqida” 2010-yil 18-iyundagi 210-sonli qaroriga quyidagi o‘zgartish va qo‘shimchalar kiritilsin:
“25.1. Sudlarga tushuntirilsinki, soliq to‘lovchi tomonidan soliqqa oid bir necha huquqbuzarlik sodir etilgan taqdirda, har bir huquqbuzarlik uchun alohida jarima tayinlanib, so‘ngra Soliq kodeksi 108-moddasining sakkizinchi qismiga asosan jarima tarzidagi moliyaviy sanksiyalar uncha og‘ir bo‘lmagan moliyaviy sanksiyani og‘irroq jarima bilan qamrab olish yoxud tayinlangan jarimalarni to‘liq yoki qisman qo‘shish orqali soliqqa oid huquqbuzarliklar majmui bo‘yicha qo‘llaniladi”;
“25.2. Bir necha huquqbuzarlik sodir etilganligi uchun moliyaviy sanksiyalarni qo‘llashda davlat soliq xizmati organi tomonidan arizada qo‘llanilishi so‘ralayotgan jarimalarning eng yuqori miqdori og‘irroq jarima hisoblanadi.
Sudlar inobatga olishlari kerakki, uncha og‘ir bo‘lmagan jarima og‘irroq jarima bilan qamrab olinganda og‘irroq jarima qo‘llaniladi.
Bunda jarimaning uzil-kesil miqdori jarimaning yuqori miqdori nazarda tutilgan huquqbuzarlik uchun belgilangan eng ko‘p miqdoridan oshmasligi lozim”.
“25.3. Sudlar shuni nazarda tutishlari lozimki, soliq to‘lovchi tomonidan soliqqa oid bir necha huquqbuzarlik sodir etilgan taqdirda, agar boshqa huquqbuzarliklar bilan bir qatorda Soliq kodeksi 119-moddasining birinchi va ikkinchi qismlarida nazarda tutilgan huquqbuzarlik ham mavjud bo‘lsa va ushbu huquqbuzarlik uchun belgilangan moliyaviy jarima miqdori sodir etilgan boshqa huquqbuzarliklar uchun belgilangan moliyaviy jarima miqdoridan og‘irroq bo‘lsa, jarimaning uzil-kesil miqdori to‘liq yoki qisman qo‘shish yo‘li bilan aniqlanadi.
Bunda jarimaning uzil-kesil miqdori Soliq kodeksi 119-moddasining tegishli qismida nazarda tutilgan eng yuqori miqdoridan oshib ketishi mumkin emas, qisman qo‘shishda esa jarimaning uzil-kesil miqdori Soliq kodeksi 119-moddasining tegishli qismida nazarda tutilgan eng kam miqdordan kam bo‘lmasligi kerak”;
“25.4. Sudlarga tushuntirilsinki, agar soliq to‘lovchi birinchi ish bo‘yicha qaror chiqarilguniga qadar soliqqa oid yana boshqa huquqbuzarliklar sodir etganligi ish bo‘yicha qaror chiqarilganidan so‘ng aniqlansa, Soliq kodeksi 108-moddasining sakkizinchi qismida nazarda tutilgan qoidalar bo‘yicha jarima qo‘llaniladi. Bu holda, sud tomonidan soliqqa oid huquqbuzarliklar majmui bo‘yicha tayinlangan jarima miqdorida birinchi qaror bo‘yicha to‘langan jarimaning summasi hisobga olinadi va bu haqda hal qiluv qarorida ko‘rsatiladi.
Agar ikkinchi huquqbuzarlik uchun birinchi ish bo‘yicha tayinlangan jarimaga nisbatan og‘irroq jarima nazarda tutilgan bo‘lsa, sud ikkinchi ish bo‘yicha moliyaviy sanksiyani ikkita sanksiya o‘rtasidagi farq summasi miqdorida qo‘llaydi.
Agar ikkinchi huquqbuzarlik uchun birinchi ish bo‘yicha tayinlangan jarimaga nisbatan yengilroq jarima nazarda tutilgan bo‘lsa, sud ikkinchi ish bo‘yicha moliyaviy sanksiyani qo‘llaydi, biroq, birinchi ish bo‘yicha tayinlangan jarima ikkinchi huquqbuzarlik uchun nazarda tutilgan jarimani qamrab olganligi sababli qo‘llanilgan jarima undirilmaydi va bu haqda hal qiluv qarorida ko‘rsatiladi”;
“35.1. Soliq kodeksi 112-moddasining to‘rtinchi qismiga muvofiq qo‘llaniladigan moliyaviy sanksiya huquqbuzarlikning oqibatlariga nomutanosib bo‘lgan, javobgarlikni yengillashtiruvchi holatlar aniqlangan taqdirda, shuningdek huquqbuzarning moddiy ahvolini inobatga olib, sud Soliq kodeksining 17-bobida nazarda tutilgan moliyaviy sanksiyaning eng kam darajasidan ham kamroq, biroq belgilangan sanksiya eng kam miqdorining 25 foizidan kam bo‘lmagan miqdorda, sabablar va asoslarni albatta ko‘rsatgan holda moliyaviy sanksiya qo‘llashga haqli.
Bunda sudlarni e’tibori moliyaviy sanksiyaning eng kam darajasidan ham kamroq qo‘llash sudning huquqi ekanligiga qaratilsin. Ushbu huquqni amalga oshirishda sud qo‘llaniladigan moliyaviy sanksiya miqdorining sodir etilgan soliqqa oid huquqbuzarlik oqibatlariga mutanosibligini baholashi, javobgarlikni yengillashtiruvchi holatlarning mavjudligini aniqlashi, soliq to‘lovchining moddiy ahvolini hisobga olishi lozim. Bunda inobatga olish kerakki, javobgarlikni yengillashtiruvchi holatlarning mavjudligi soliq to‘lovchi tomonidan isbotlanadi.
Soliq kodeksi 111-moddasining birinchi qismida ko‘rsatilgan javobgarlikni yengillashtiruvchi holatlarning ro‘yxati tugal bo‘lmaganligi bois, sud soliq to‘lovchi tomonidan soliqlarni muntazam ravishda to‘lab kelinganligini, soliqqa oid huquqbuzarlikni birinchi marta sodir etilganligini, uning moliyaviy ahvoli og‘irligini, moliyaviy sanksiyaning qo‘llanilishi oqibatida iqtisodiy nochor (bankrotlik) holatiga tushishi mumkinligini va soliq to‘lovchini ijobiy tavsiflovchi boshqa holatlarni yengillashtiruvchi deb hisoblashi mumkin.
Sudlarga tushuntirilsinki, agar soliq to‘lovchi tomonidan soliqqa oid bir necha huquqbuzarlik sodir etilgan bo‘lib va moliyaviy sanksiyaning eng kam darajasidan ham kamroq qo‘llash uchun asoslar mavjud bo‘lsa, Soliq kodeksi 112-moddasining to‘rtinchi qismidagi qoida har bir modda yoki moddaning har bir qismi yoxud ularning ayrimlari bo‘yicha alohida qo‘llanilishi mumkin. Bunda jarimaning uzil-kesil miqdori to‘liq qo‘shish yo‘li bilan aniqlanib, va u davlat soliq xizmati organi tomonidan arizada qo‘llanilishi so‘ralayotgan jarimaning eng yuqori miqdoridan oshmasligi lozim.
Moliyaviy sanksiyani qo‘llash to‘g‘risidagi hal qiluv qarorining asoslantiruvchi qismida moliyaviy sanksiyaning eng kam darajasidan ham kamroq qo‘llanilishi sabablari va asoslari ko‘rsatilishi shart.
Hal qiluv qarorining xulosa qismida har bir huquqbuzarlik uchun javobgarlik nazarda tutilgan Soliq kodeksining tegishli moddasi, huquqbuzarlikning har biri bo‘yicha Soliq kodeksi 112-moddasining to‘rtinchi qismi alohida qo‘llanilganligi va ushbu bandning to‘rtinchi xatboshida belgilangan qoida bo‘yicha aniqlangan moliyaviy sanksiyaning uzil-kesil miqdori ko‘rsatiladi”;
birinchi xatboshisidagi “ushbu moddaning ikkinchi qismiga” degan so‘zlar “ushbu moddaning uchinchi qismiga” degan so‘zlar bilan almashtirilsin;
“Qo‘zg‘atilgan ma’muriy javobgarlik to‘g‘risidagi ish yoki jinoyat ishi doirasida kirim qilinmagan tovarlar davlat daromadiga o‘tkazilgan taqdirda, Soliq kodeksi 114-moddasining birinchi qismida nazarda tutilgan moliyaviy sanksiya qo‘llanilmaydi.
Agar jinoyat ishlari bo‘yicha sudning hukmi, ajrimi, qarori yoki hal qiluv qaroriga asosan kirim qilinmagan tovarlar yo‘q qilingan bo‘lsa, Soliq kodeksi 114-moddasining birinchi qismida nazarda tutilgan sanksiya qo‘llanilishi lozim.
Shu sababli, sudlar Soliq kodeksi 114-moddasining birinchi qismiga asosan moliyaviy sanksiya qo‘llashda ushbu ish ma’muriy yoki jinoiy ish bilan bog‘liqligini aniqlashlari hamda sud hujjatlarida bayon etilgan holatlarga asoslanishlari lozim”;
7) 38.2-bandning birinchi xatboshisidagi “Soliq kodeksi 114-moddasining to‘rtinchi qismiga” degan so‘zlar “Soliq kodeksi 114-moddasining beshinchi qismiga” degan so‘zlar bilan almashtirilsin;
VII. O‘zbekiston Respublikasi Oliy xo‘jalik sudi Plenumining “O‘zbekiston Respublikasining 2011-yil 21-apreldagi “O‘zbekiston Respublikasining ayrim qonun hujjatlariga o‘zgartish va qo‘shimchalar kiritish to‘g‘risida”gi Qonuni qabul qilinganligi munosabati bilan O‘zbekiston Respublikasi Xo‘jalik protsessual kodeksini qo‘llashning ayrim masalalari haqida” 2011-yil 30-iyundagi 229-sonli qarorining 34-bandiga quyidagi o‘zgartishlar kiritilsin:
“Sudlarga tushuntirilsinki, O‘zbekiston Respublikasi Soliq kodeksi 330-moddasining 31-bandiga ko‘ra huquqiy ta’sir chorasini qo‘llash to‘g‘risidagi ishlar bo‘yicha arizachi va javobgar davlat bojini to‘lashdan ozod qilinadi”;
VIII. O‘zbekiston Respublikasi Oliy xo‘jalik sudi Plenumining “Xo‘jalik sudlari tomonidan ekspertizaga oid qonun hujjatlarini qo‘llash amaliyotining ayrim masalalari haqida” 2014-yil 20-iyundagi 261-sonli qarorining 6-bandidagi “o‘n” degan so‘z “besh” degan so‘z bilan almashtirilsin.
IX. O‘zbekiston Respublikasi Oliy xo‘jalik sudi Plenumining “Ishtirokchilar o‘rtasida, ishtirokchilar bilan xo‘jalik shirkatlari va jamiyatlari o‘rtasida, aksiyadorlar o‘rtasida, aksiyador bilan aksiyadorlik jamiyati o‘rtasida xo‘jalik shirkatlari va jamiyatlari faoliyatidan kelib chiqadigan nizolarni xo‘jalik sudlari tomonidan hal qilishning ayrim masalalari to‘g‘risida” 2014-yil 20-iyundagi 262-sonli qarorining 2, 5 va 6-bandlari chiqarib tashlansin.
X. O‘zbekiston Respublikasi Oliy xo‘jalik sudi Plenumining “O‘zbekiston Respublikasi Xo‘jalik protsessual kodeksining protsessual muddatlarga oid normalarini xo‘jalik sudlari tomonidan qo‘llanilishining ayrim masalalari haqida” 2015-yil 19-iyundagi 283-sonli qaroriga quyidagi o‘zgartish va qo‘shimchalar kiritilsin:
1) 11-bandning birinchi xatboshisidagi “XPK 125-moddasining birinchi va ikkinchi qismlari” degan so‘zlar “XPK 125-moddasining birinchi-uchinchi qismlari” degan so‘zlar bilan almashtirilsin;
2) 12-bandning birinchi, ikkinchi va uchinchi xatboshilaridagi “o‘n” degan so‘z “besh” degan so‘z bilan almashtirilsin;
3) 13-band birinchi xatboshisining birinchi jumlasi “huquqiy ta’sir chorasini qo‘llash to‘g‘risidagi ish” degan so‘zlardan keyin “hamda davlat organining, fuqarolar o‘zini o‘zi boshqarish organining qonun hujjatlariga muvofiq bo‘lmagan, tashkilotlar va fuqarolarning huquqlari va qonun bilan qo‘riqlanadigan manfaatlarini buzadigan hujjatini (butunlay yoki qisman) haqiqiy emas deb topish, mansabdor shaxsning shunday harakatlarini (harakatsizligini) qonunga xilof deb topish to‘g‘risidagi ish” degan so‘zlar bilan to‘ldirilsin;
ikkinchi xatboshisidagi “birinchi qismida nazarda tutilgan bir oylik muddat” degan so‘zlar “birinchi va ikkinchi qismlarida nazarda tutilgan muddatlar” degan so‘zlar bilan almashtirilsin;